Βαζάντσιο, Τζοβάνι

(Giovanni Vasanzio, Ουτρέχτη περ. 1550 – Ρώμη 1621). Εκλατινισμένος τύπος του ονόματος του Ολλανδού αρχιτέκτονα Γιαν Βαν Σάντεν. Επιπλοποιός στην αρχή της σταδιοδρομίας του, έγινε πασίγνωστος για τα περίφημα μικρά γραφεία του, με τις ένθετες διακοσμήσεις από ελεφαντόδοντο ή όστρακο. Στη Ρώμη, άρχισε από το 1610 να επιδίδεται στην αρχιτεκτονική και με την καθοδήγηση του Φλαμίνιο Πόντσιο ανέλαβε, μεταξύ άλλων, την ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Σεβαστιανού Εκτός των Τειχών. Αργότερα διαδέχτηκε τον Πόντσιο στη θέση του αρχιτέκτονα του Βατικανού. Σε αυτόν οφείλεται η αποπεράτωση του μεγάρου Ροσπιλιόζι-Παλαβιτσίνι στο Κιρινάλιο και της έπαυλης Μοντραγκόνε, κοντά στο Φρασκάτι, στην οποία προσέθεσε τη στοά, το κτίριο της δεξαμενής με το νυμφαίο και τον μνημειακό εξώστη (1613). Τα πιο γνωστά έργα του είναι το περίπτερο της έπαυλης Μποργκέζε (1610-14) με τις χαρακτηριστικές διακοσμητικές γυψώσεις στην πρόσοψη, καθώς και οι πολυάριθμες κρήνες του –όπως η Κρήνη του Αετού (1614) στους κήπους του Βατικανού και οι κρήνες της αυλής του Μπελβεντέρε, της πλατείας Σκοσακαβάλι και της έπαυλης Μοντραγκόνε. Η στοά της έπαυλης Μοντραγκόνε κοντά στο Φρασκάτι, στην Ιταλία, έργο του Ολλανδού αρχιτέκτονα Τζοβάνι Βαζάντσιο, ο οποίος διαδέχτηκε τον δάσκαλό του Φλαμίνιο Πόντσιο στη θέση του αρχιτέκτονα του Βατικανού (φωτ. Gilardi).